Od Araty

Przyparłem dziewczynę do muru. Wolną ręką sięgnąłem do kieszeni kurtki i wyjąłem niebieską tabletkę. Włożyłem ją do ust przestraszonej dziewczyny i dopilnowałem, żeby połknęła. Później puściłem ją, żeby bezwładnie opadła na ziemię. Odwróciłem się, po czym odszedłem, zostawiając nieprzytomną Haru. 

Substancja, którą jej podałem, jest niezwykle rzadka. Przyspieszy ona ukazywanie się jej umiejętności. Może to okazać się trochę niebezpieczne, ale dzięki temu szybko wyjaśni się, kim jest i będziemy wiedzieli, na czym stoimy. Unikniemy nieprzyjemnych niespodzianek i będziemy mogli odpowiednio przygotować się do walki, która najpewniej nastąpi. Wbrew pozorom zyskamy też więcej czasu. Nieopanowane umiejętności, nawet jeśli częściowo pochodzą od aniołów, potrafią poczynić ogromne zniszczenia.

Pozwoliłem sobie na lekki uśmiech. Zamierzałem to wszystko obserwować.